DE WEBSTEK ......
Vlaanderen in Europa, en wat met België?
Eeuwen geleden, nog voor de Guldensporenslag van 1302 is hier in
Berlaar een wonder geschied: de vroede vaderen van toen beslisten
volgens de legende hun kerk te bouwen op de plaats waar twee
toevallig passerende beren een gevecht op leven en dood zouden
leveren. Als men gaat graven onder de kerktoren (zoals het parket
onlangs in Mechelen) zal men allicht de botten van de beer
aantreffen, misschien ook het vel van de beer. Straffe gasten uw
voorouders.
Op zondag 13 juni 2010 is er in Vlaanderen ook een wonder geschied.
Een waar mirakel, want voor het eerst in de geschiedenis heeft (eindelijk)
bijna de helft van de Vlaamse kiezers gezegd: STOP, nu is het genoeg
geweest, we laten niet meer met ons sollen. We kunnen het niet meer
aanzien
-
hoe een Franstalig afwijzingsfront met Madame Non op
kop, tien jaar lang de 5 brave resoluties dwarsboomt van
alle partijen in het Vlaams parlement voor iets meer
zelfbestuur en iets meer verantwoordelijkheidszin;
-
hoe ditzelfde afwijzingsfront de voorbije 3 jaar Yves
Leterme dwarsboomde, tot hij op de duur bereid was alle Vlaamse
eisen te laten vallen;
- hoe wij met twee verschillende en uiteengroeiende landen
moeten samenleven in één België, onder een idiote
grendelgrondwet die de vorige generatie politiekers ons heeft
ingebrokt en die elk goed bestuur onmogelijk maakt;
- hoe België, in deze crisistijden waar bijna iedereen vreest
voor zijn job en zijn toekomst, jaar na jaar 12 miljard EURO van
Vlaanderen afroomt voor Wallonië en Brussel, waar men
onverantwoord omspringt met onze zuurverdiende centen en ons op
de koop toe elke dag pest en treitert.
Het is een mirakel dat de brave Vlamingen dan eindelijk toch hun ogen hebben opengetrokken, ja een dubbel mirakel
- omdat we ons niets hebben aangetrokken van de Vlaamse
vakbondsleiders die dreigden met hel en verdoemenis als we
Vlaams zouden stemmen (Luc Cortebeeck in de rol van die bisschop
van Brugge die Volksunie stemmen doodzonde noemde!);
- omdat we ons niets hebben aangetrokken van de waarschuwingen
van Belgicistische patroons of van de gedoodverfde volgende
gouverneur van de Nationale Bank, die een Grieks drama
voorspellen als we niet braafjes in het Belgisch gareel zouden
lopen;
- omdat we “foert” gezegd hebben tegen de politiek correcte journalisten, schrijvers en andere kunstenaars met de “weg-met-ons” mentaliteit die Vlaamsgezindheid verwerpen. Niet te verwonderen natuurlijk dat in de boeken-Top-tien geen enkele van die figuren voorkomt. De kookboeken van Piet Huysentruyt en de seksboeken van Goedele Liekens staan daar moederziel alleen.
Het resultaat is dat de drie traditionele partijen die blijven
geloven dat België te redden valt, aan Vlaamse kant geen 50 % van de
zetels meer halen en dat de 3 V-partijen die dit België beu zijn,
bijna 50% van de stemmen halen. Als de Lijst Dedecker niet was
geïmplodeerd hadden de V- partijen de absolute meerderheid gehaald,
maar ze hebben nu wel de sleutel in handen.
Maar eerst dit: die verkiezingen waren toch onwettig, ja
ongrondwettig, omdat het kiesarrondissement BHV niet gesplitst is?
Welnu, dat de Vlaamse gekozenen op 6 juli dan in de Commissie van
de geloofsbrieven de geldigverklaring van de verkiezingen uitstellen,
tot BHV gesplitst is. Als alle 88 Vlaamse Kamerleden, zeker de 40
van de V-partijen dat doen, is er een belangrijk politiek feit
geschapen. Als ze daar de moed niet toe hebben worden de onwettig
verkregen mandaten bekrachtigd, zijn alle volgende onwettige
verkiezingen ook gewettigd en raakt BHV nooit ofte nimmer gesplitst!
Dan kunnen de Franstalige bonzen uit Brussel die daar al 91 % van de
stemmen halen, ten eeuwigen dage tot aan de poorten van Leuven,
Mechelen en Aalst stemmen blijven ronselen, met verdere verfransing
tot gevolg.
Amper drie weken na de verkiezingen wordt de toestand duidelijk. Bart De Wever staat tegenover 2 gevaarlijke beren:
- de ene beer die hem naar het leven staat is het Franstalig
afwijzingsfront dat hem over enkele dagen wellicht zal doen
struikelen. Hij zal dan uit de weg moeten gaan voor een RED-BELGIË
COALITIE van de drie traditionele partijen. Die hebben een
meerderheid in het Parlement, met de ultrabelgicisten van Groen
en Ecolo erbij zelfs een nipte 2/3 meerderheid van 109 zetels in
de Kamer. Dan komt er natuurlijk geen staatshervorming van enige
betekenis. Die coalitie heeft ook maar 48 van de 88 Vlaamse
Kamerleden achter zich tegen op één na alle 62 Franstalige
Kamerleden, maar ja, de regering Leterme had ook geen Vlaamse
meerderheid. Maar… een red-België regering di Rupo, gericht
tegen de V -partijen NVA, VB en LDD met hun 40 Kamerleden zou
een kaakslag voor de Vlamingen zijn. Als men dat toch zou wagen,
dan haalt het Vlaams front bij de volgende verkiezingen een
verpletterende overwinning!
- de andere beer, minder agressief maar verleidelijker is nog gevaarlijker; die zal NVA trachten te lijmen en Bart De Wever te verleiden tot onaanvaardbare toegevingen, zoals dat bij haast alle vroegere Vlaamse leiders lukte. Als men daarin zou slagen zou Bart De Wever bij de volgende verkiezingen honderdduizenden kiezers die hij nu heeft weggehaald bij Vlaams Belang en elders opnieuw kwijtspelen en keert het Belang in volle glorie terug. Tenzij de honderdduizenden die men gratis stemrecht heeft toegekend, het tij voor België doen keren.
Bart De Wever zal die twee beren ook wel op zich zien afkomen en
beseffen dat hij voor een verscheurende keuze staat: OF samen met de
andere partijen Leve België roepen, de Vlamingen laten vallen en
zoals de Volksunie van Schiltz ten onder gaan, OF het formatieberaad
overlaten aan de Belgicisten die het land dan verder kunnen ruïneren,
om bij de volgende verkiezing als absolute winnaar terug te komen.
Ik hoop dat hij zal slagen in zijn opzet om het semi- federale land
om te vormen tot een confederatie van twee onafhankelijke staten
Vlaanderen en Wallonië. België heeft zich in 1830 ook afgescheurd
van het Verenigd Koninkrijk der Nederlanden. Met de eenzijdige
onafhankelijkheidsverklaring van 4 oktober 1830 heeft het Voorlopig
Bewind het voorbeeld van de Verenigde Staten van Amerika gevolgd.
Van de 27 EU-landen zijn er in totaal elf die hun bestaan te danken
hebben aan een afscheiding of een eenzijdige
onafhankelijkheidsverklaring. Van de 27 EU-landen zijn er trouwens
elf kleiner dan Vlaanderen en 6 kleiner dan Wallonië.
Maar laten we realistisch zijn: het onafhankelijke Vlaanderen en
Wallonië zullen meteen een confederatie moeten vormen, al was het
maar omwille van de internationale schuldencrisis. Deze
Confoederatio Belgica (naar het voorbeeld van de Confoederatio
Helvetica, Zwitserland dus) zal moeten instaan voor de gigantische
Belgische staatsschuld, die groter is dan ons BNP. De confederatie
zal de nieuwe toestand ook beter doen aanvaarden door de
internationale gemeenschap, Europese Unie, NAVO en UNO. Onder de
confederatie zal ook de rest van het leger en de diplomatie vallen,
plus het Brussels stadsgewest dat zowel Vlaanderen als Wallonië
zullen moeten ter harte nemen, plus nog enkele grote projecten als
De Munt (memento De Stomme van Portici) en bv. de Koningin
Elisabethwedstrijd. En die confederatie kan dan worden “gecoiffeerd”
door het huis van Saksen-Coburg, want toch nog zoveel mensen zijn
vertederd door de royalty’s, de prinsjes en prinsesjes.
Dat staat er te gebeuren, beste mensen van Berlaar, maar vandaag
zijn we al meer dan gelukkig met prinsesje Laura en prinses Micha.*
Ik dank U voor uw aandacht.